Met de atoombom, gebruikt in 1945 tegen de Japanners, had de Verenigde Staten een sterk middel in handen. De verwoestende uitwerking die deze atoombom bleek te hebben boezemde bij veel mensen angst in. Op dat moment was de VS het enige land ter wereld dat een atoombom tot zijn beschikking had. Reden voor de Sovjet-Unie om met man en macht te werken aan de ontwikkeling van eenzelfde atoombom.

In 1949 had de Sovjet-Unie al de beschikking over een atoombom. Voorafgaand werden er diverse nucleaire proeven uitgevoerd en werden er tevens kernraketten ontwikkeld. Nu hadden beide grootmachten de beschikking over een atoombom. In de jaren 50 werd tevens de waterstofbom ontwikkeld. Inmiddels waren er zoveel (kern)wapens geproduceerd dat hiermee de complete wereld vernietigd zou kunnen worden.

Tijdens de Cuba Crisis in 1962 plaatste de Sovjet-Unie korteafstandsraketten op het eiland ten einde de Verenigde Staten onder iedere situatie te kunnen aanvallen. De langeafstandsraketten waren in de periode door de Sovjets nog niet goed ontwikkeld, waardoor ze steeds een beroep moesten doen op de korte raketten. Met Cuba als bondgenoot kwam dit zeer goed van pas, gelet op de korte afstand tussen Cuba en de Verenigde Staten.

Met de SALT 1 en SALT 2 verdragen leek de rust tussen beide grootmachten te zijn teruggekeerd. Men zag in wanneer op deze voet zou worden verdergegaan de kosten tot enorme, onaanvaardbare hoogte zouden stijgen. De SALT-verdragen moest de productie van kernwapens beperken.

Echter, de inval van de Sovjet-Unie in 1979 en de verkiezing van Ronald Reagan tot president van de Verenigde Staten deed de wapenwedloop weer oplaaien. Reagan was van mening dat wanneer de Sovjet-Unie kernwapens moest blijven ontwikkelen en produceren het land op den duur failliet zou gaan. Hij wilde de productie daarom verder opschroeven. De Verenigde Staten beschikten immers over veel meer geld en middelen, waardoor de Sovjet-Unie het vanzelf zou moeten afleggen.

Met de komst van Michail Gorbatsjov als president van de Sovjet-Unie verdween de wapenwedloop langzaam naar achtergrond. Hij wilde af van de geldverslindende tweestrijd en legde de focus meer op het verwerven van meer vrijheden voor de burgers van de Sovjet-Unie.